weh

Sa oras na malaman kong nagkakandahirap magtrabaho ang mga magulang ko, magpapakalbo ako. Langhiya kang skolar ng bayan, skolar ka pa man din. Hindi ba sapat na libre ang pag-aaral mo sa apat na taon mo sa hayskul? Tas marami ka pang opportunities sa college. Eh bat ang imoral mo? Di mo ba sineseryoso ang valed? waah.

Tas siguro leech ka sa mga magulang mo noh? Kasi, iniisip mo ang sarili mo. Sarili mo lang at wala ng iba. Kahit ang mga kaklase mo, o kaya ang mga tao sa paligid mo. Kung ganon, matuto ka. Matuto kang mag-isip. Hindi mag-isip tungkol sa econ, o kaya sa physics, chem o bio. Isipin mo ang sarili mo. Isipin mo ang iba sa sarili mo. Gets mo? Oo, siyempre. Matalino ka raw e. Pero pagdating sa non-acads, antanga mo. pasensya na for the foul language. pero yun talaga ang apt word na magdedescribe sa pakikitungo mo sa sarili't sa iba. ganun ka rin ka-foul. wala ka bang konsyensya? Isipin mo naman. Malapit na ang pasko. Ibig sabihin dapat magprepare para sa araw ng kapanganakan ni Hesus.

Salamat nga pala sa pics at sa ID. Alam ko namang di mo matitiis na hindi hablutin ang ID ko diba? haha. Pero ang galing mo rin, napigilan mo. Salamat naman. At nakita mo ba yung Krus? Maligayang Pasko ang aming bati... Wag mong kakalimutang magregalo ah? Wag mong ubusin sa DOTA. thanks. Woohoo. Mag-isip ka. please.

older??

I've had enough. Am I really that old? Before, when I was to watch R13 movies, I always put on a delay as I needed to show my ID and exclaim "in your face" to the security. I mean, those were the times when I looked younger than I actually was. But now, I've had numerous encounters with people from all walks of life seeing me older than I actually am. I'm not actually annoyed. (hint, hint... sarcasm! ehem) The very fact that I have to tell them what my real age is is the thing. Why do I have to disprove them everytime they think I'm older? waah. Do I have to do this a dozen times? But seriously, I had moustache before; and now, I'm shaving it because of CAT. Partida, I'm shaving na nga and I still look older. Grrr. I'm sorry for being too shallow but I'm annoyed at how people think I'm older. Grr.

Anyway, I may look physically older, but what's important is I have grown inside (the non-physical aspects). I don't care about what people think. I don't care if I'm CHANGING and if people want me to be my old self back. I'm growing and it's part of life. I mean, if I really ought to be who I was before because of damn fate, then hope not for it to come by so easily. Maybe I need TIME. I need TIME. and I need TIME. I'm affected by people who are affected at how I choose to be. I don't care if people contradict my motions, but I do care for people who get infected by my moodiness. All I want to say is, LEAVE ME BE. PLEASE.

I don't like people who push too much, trying to convince me to be like this or like that. Ok? So don't go about shoving me with hurtful words.

because... I am what I am and that's all that I am 'cause I'm Popeye the sailor man toot toot

people change. things change. in this world, everything changes.

well-bonded

Boredom during STR, originally uploaded by joanna ü.

choo-choo. chitty-chitty. choo-choo. whoot-whoot. tell me what you see. is it a train, a caterpillar, or a single-strand DNA??? (Okazaki fragments)

nyok. i love gluon so much. woah, we always find ways to laugh our hearts out altogether and grunt dividedly on our very own personal stuff. grats gluon for making it to the paskorus finals. woohoo.

"we love our bread, we love our butter, but most of all, we love each other"

credits: joey for the photo.

i'm still under construction

I change. You change. Everything changes. Anything goes. We grow. Rise and Fall.

Nothing matters as much as GOD matters to me.

paumanhin

manghihingi lang ako ng paumanhin kay joji na naging partner ko sa dalawang articles sa engjourn. hindi mo ako sinabihan. wala akong naitulong. tas, nasadden ka isang time dahil sa rumor na 3.00 ang tenta mo sa engjourn. e pano na lang kaya ako, diba? pero, anlabo, kasi tumaas pa ako sa engjourn matapos na hindi ko ipasa ang aking fairptdrive article. tsaka matapos na mainis ako nang sobra-sobra sa ating gurong walang ka-simpa-simpatya. tsaka matapos akong magcut-class kasi niloko ako ng ating magaling na teacher. tsaka matapos akong magcut-class nang mas marami pa dahil nainis ako sa pagrerecord ng aking pagkacut-class eh ni hindi ko man lang yun official elective. parang di niyo na ako pinakawalan sa engjourn.

aynako. mas lalo akong nainis sa engjourn. tsaka, hindi ko matanggap ang grade kong 1.25. sino ba nagbigay niyan? ang ating gurong may pake sa mga estudyante niya. ano ba? 1.25. take note, di ako nabababaan diyan. pero nagrereklamo ako. nagrereklamo akong 1.25 ako, eh nag-cutclass ako at wala akong ininput na effort sa engjourn. samantalang ang mga tulad ni joji na nagpasa ay mababa. tsaka, si henson, bat mas nataasan ko pa siya eh nagpasa naman siya ah. ako, wala akong ginawa. sa totoo'y late pa nga ang dalawang articles na sinolo ni joji. sorry ule joji. tas di ko man lang ginawa ang aking fairptdrive. tapos, 1.25 ako? aba. ayoko. deserve ko ang bagsak. deserve ko ang bagsak. bagsak sa aking unofficial elective. pwede ba? please, sir...

tsaka, kumpede lang, i resign. i quit. i won't give up writing, but i quit. i QUIT. wala nang ginawang maganda ang engjourn sakin dahil sa naiinis ako. anlabo ng teacher natin. anlabo niya. it was clear beforehand na:

"hindi niya ako gragraduhan. hindi niya ipapasa ang aking pangalan sa registrar na kasama sa mga estudyante niya. ako'y nagmagandang loob na tutulong lamang sa engjourn para may gawin ako tuwing elective time."

pero, lahat ay nabaliktad. naiinis ako, partly dahil nawalan ako ng slot sa presscon; partly dahil, wala siyang respeto sa estudyante niya (Bat niya ba naman ako itutulak with a finger pointed at my forehead while at the three-step stairs sa may backlob? im not even your official student. duh.) and, let me just point it out na adult ka na at ako'y bata pa. hindi kailangang manulak. hindi mo ako kailang ipwersa. kasi i have to have my freedom. hindi ko naman pinapamukha sayo directly and physically na i hate you diba? pero bat mo ipapamukha sakin na ayaw mo sakin? argh. i hate you. and this is the biggest part why i hate engjourn too. argh.

panaginip

woohoo!!! dahil sabi ni andoy na ipost ko to para di ko malimutan...

matagal-tagal na rin akong di nananaginip o kaya'y matagal-tagal na rin akong di makaalala ng mga napanaginipan kaya't tuwang-tuwa ako ng bumalik sa akin ang aking mga panaginip isang araw.
after kong mag-igib ng tubig sa dorm (anlabo kasi ng tubig sa 3rd floor sa dorm eh), natulog ako ule. mga 5:30 na nun. tas nanaginip ako. dalawa actually yung naaalala ko.

dream 1.
pinage ako sa dorm. blah blah blah please come down blah blah. tas, bumaba ako. pagkababa ko, ang astig ng dorm lobby, biglang naging gym lobby, yung sa labas ng pool. tapos, nandun si Dra. Batoon, ang ating school physician. iinterviewhin niya raw ako. woohoo. para sa field bio (kasi sa real world, gagawa si sir espinas ng mini-film tungkol sa field bio). tas may nagpipingpong. tas kalabuan na. wala nakong maalalang nangyari afterward.

dream 2.
bumaba ako sa sasakyan. kasama ko yung family ko. astig, nasa Hongkong kami. waha. andaming foreigners. hi ako nang hi. hey. what's up. sa foreigners. nyak. tapos napansin kong wala akong tsinelas. naglakad ako nang naglakad sa hongkong nang walang tsinelas. haha. tas gising.

tas ang nakakatuwa, pagkagising ko, past 6, nagising din si andrew. bumangon siya at naglakad papuntang cabinet. ako naman, maglalakad na rin papuntang banyo nang napansin kong wala ang aking tsinelas. so unconsciously, naglakad ako nang walang tsinelas. haha. does it ring any bells??? haha. oo, naglakad ako papunta kay andrew nang walang tsinelas kasi dinekwat niya ang aking tsinelas. aliw. yun yung napaniginipan ko diba? naglalakad nang walang tsinelas. haha. kasi, yun yung highlight ng aking panaginip, kaya nakakatuwa. nangyari yung aking panaginip just after kong magising. kaso, nasa pilipinas pa rin ako nung nagising ako. haha. aliw. that dream made my day. oo, alam kong mababaw. pero pag madalas malungkot ang isang tao, ang mga mababaw na bagay ay sufficient na para pasiyahin siya. nyak, drama. joke. ayan. seriously, it made my day. someday, baka ako ay maging soothsayer prophet. haha. ansaya niya. sobra.

tas dito ko naalala na ten gatchillion months ago, nung ako'y nasa condo namin dito sa maynila. last school year ata. nagising ako, tas medyo half-gising lang ako nun. naglakad ako pababa, papunta sa dining area. derederetso lang ako nun. half-closed yung eyes ko. tas, habang ako'y sumusubo ng pagkain, one word kept ringing in my head. AMPARO. AMPARO. AMPARO. hindi yung caf manager natin. tas naisip ko, san ko naencounter yung word na yun? tas after kong maisip yun, naisip ko next yung LEVISTE. tas, right after kong kumain, tumingin ako sa kalendaryo. nyak, yung sponsor address ay blah blah Leviste St. (formerly Amparo). at never kong tinitingnan yung kalendaryo sa condo namin. kasi meron ako sa phone. tas medyo titingin ka pataas (to the point na pag matagal kang nakatingin ay magkaka-stiff neck ka) para lang makita ang kalendaryong yun. tas
nagulat ako. hah? unang-una, bat ako tumingin sa kalendaryo? tas, pano ko alam yung address ng sponsor na yan? sa dinami-dami ng sponsors. ang weird kasi never akong tumitingin sa calendar. at kung titingin man ako, di ko papansinin yung sponsors. ang galing. sobra. tas pumipikit-pikit pa ako nung tinitingnan ko yung pagkain ko. grabe. disturbing. creepy. pero ang astig. haha.

kaya yun, naisip ko. kung medyo mas naapply ko lang ang aking subconscious mind, siguro nanalo na ako sa Nobel. o kaya nadiskubre ko na ang gamot para sa cancer. o kaya naforesee ko na ang mangyayari sa aking career.

sana lang mas naaapply ko lang ang aking subconscious mind, mas konti lang ang aking masasagasaan, tas mas masaya sana ako. at mas efficient at effective.

anyway, bukod sa panaginip 2 ko, ang nagpasaya sakin ngayong araw ay ang grade ko sa cs. ang galing, three steps up. san ka pa? ahaha. woohoo. idol. pero wala pa rin akong pakialam sa grades ko from now on. ayoko ko nang maging gc; ayoko nang magpakahirap para sa self-proclamation lamang. haha. stop. kaya napagdesisyunan ko nang, mag-li-low basta wag lang bumagsak.

Torrent

I

I am going against the flow
And I can't blame myself for splashing in
The tides tempt me into letting go
And swing supine so that I'd give in
But while I'm in, I wouldn't give in
To the grasping seizes of the crests that bump
My head, hands, shoulders, chest so thin
Non-conforming to the wet, soft lump

These jaded eyes are locked afar
Where yonder azure is uncommon
This mind is set into reaching that star
Stealing the vision away from the dark

I'm tired and weary
And humming melancholy
I'm ununderstood, even I could not
Un the un in ununderstood
Weary, not lazy

II

I was going against the flow
But I couldn't blame myself for splashing in
The tides tempted me into letting go
So as to swing supine and thus give in
Now I'm going with the flow
Or should I say: against my will?
My waist, legs, back hurt not and so
Conforming to the truths that beset no thrill

These lustrous eyes have been unlocked
By desperation from somewhere docked
This mind is still set into reaching that star
But returning the sight into the dark

I'm tired and weary
And humming melancholy
I'm ununderstood, even I could not
Un the un in ununderstood
Weary, not lazy, still.

hit and miss

what i miss... >kahit na yung iba ay kahapon lang at yung iba gazillion years ago<

1. I totally miss hanging out with Jesus.
2. I miss worshipping.
3. I miss talking sensibly to my lower-year friends: nix, alexis, karen, jelo, josh.
4. I miss dad and mom.
5. I miss kuya aik. woohoo.
6. I miss Demolay activities
7. I miss fieldbio: the sand, the sun, and the mountain.
8. I miss Timor, our epileptic dalmatian
9. I miss my elem friends
10. I miss my fans
11. I miss performing in front of a big crowd
12. I miss lolo and lola.
13. I miss mama gloria. may your soul be well reposed.
14. I miss sir mardan's management. haha, di na natuloy ang discography ko. haha.
15. I miss my spunk for acads.
16. I miss poetry.
17. I miss my penchant for writing.
18. I miss going out with my cousins. mallhopping and shopping.
19. I miss dreaming and remembering my dreams.
20. I miss how rayray sees me before. and i miss engjourn 1.
21. I miss eme and champaca and sodium.
22. I miss bizu
23. I miss being practical. and i think it would have been more practical if I omit the "I miss"'s
24. family vacation
25. pokemon
26. rommel, popo and my childhood days
27. playing with my action figures
28. himig
29. upper-year friends. woohoo. himig + sca.
30. holy kettle corn
31. mean girls: joji, jecay, cheska, and dani. hiwa-hiwalay na tayo, napansin niyo ba?
32. my previous flat
33. prosec and speedreading
34. free saturdays
35. tacloban
36. summer. woohooo.
37. and my homo music theory teacher. hahaha. joke. i miss my singing lessons at ryan cayabyab: the music studio. maghanda ka this summer. mag-aaral uli ako.
38. room 214
39. nickelodeon + anime
40. ma'am hipol
41. sir espinas and ma'am len.
42. non-intrascholastic contests
43. movie marathons
44. mondragon drive neighbors. woohoo. we're all growing up now.
45. biking to i-forgot-the-name and sneaking out of the house during starry nights
46. moon and stargazing
47. the cemetery where the astilla family always goes to during all saints' and all souls' day
48. presscon
49. the Lopez family jamming sessions. haha. sobra.
50. shayne. *hug*
51. drew, henson and our banyo-trio singing escapades
52. medical missions
53. yfc meets and activities
54. and, i can't believe it, dom, for his below-the-belt jokes and funstuff.